مسجد جامع تفرش در قصبه قدیم ترخوران و شهر جدید تفرش در استان مرکزی واقع شده است.
بنای اولیه مسجد جامع تفرش از آثار دوره سلجوقی است که در دوره های بعد تغییرات و الحاقاتی به آن صورت گرفته است. بنای اصلی مسجد، گنبدخانه ای هشت ضلعی به قطر 12 و ارتفاع حدود 14 متر است که در هشت ضلع آن، شاه نشینی هر یک به دهانه سه و عرض یک متر ساخته شده است.
پوشش داخلی بنا، بیضوی و پوشش خارجی آن، کلاهخودی با گردنی استوانه ای بلند از آجر است. سطوح داخلی بنا، آجری و فاقد تزیین است. در جهت شمالی گنبدخانه، ایوانی از الحاقات دوره صفوی به دهانه هفت، عمق پنج و ارتفاع 9 متر قرار دارد. ازاره ایوان از سنگ تراش و جدار آن، سفیدکاری و پوشش آن، رسمی بندی ساده است.
در دو جانب گنبدخانه، شبستانی طاق و چشمه پوش بر فراز پایه هایی چندضلعی از آجر است که در قرن اخیر ساخته شده است. در سر در صحن، ایوانی به دهانه پنج، عمق چهار و ارتفاع هفت متر با پوشش مقرنس گچی و جدار سفیدکاری است که در سال 1277 هجري قمري بنا شده است. در پاكار پوشش ایوان، کتیبه ای به خط نستعلیق و تاریخ 1277 هجري قمري گچبری شده است.
در جانب شمال غربی صحن مسجد، مناره ای به قطر سه و ارتفاع 20 متر از آثار دوره سلجوقی قرار گرفته است. سطوح مناره، ساده است و تنها به قسمت انتهای آن، تزیینات آجری و کتیبه ای گلوبندی به خط کوفی مشجر از آجر وجود دارد که تنها عبارت "لا اله الا الله" آن خوانده می شود.
بالای مناره، مأذنه ای جدید برپا کرده اند. در جوار مسجد، حسینیه و خانقاهی قدیمی با درهای ارسی و طاقی تير و تخته پوش و ستون هایی از تیرهای قطور قرار دارد. با توجه به سبک ساختمانی گنبدخانه که به بنای آرامگاهی شبیه تر است و موقعیت قصبه ترخوران در روزگار ساخت آن که تناسبی با چنین مسجدی نداشته، احتمال داده می شود که اینجا مدفن محمد افطمي محدث متوفی اواخر قرن سوم هجری بوده است که بعدها به جهات سیاسی به نام مسجد تبریز بنا شده است.
منبع: دایرة المعارف بناهای تاریخی ایران.